Θεοδόσιος Β' (Θεόφιλος) (1640-1642)

Αριστοτελικός φιλόσοφος και επιφανέστατος διδάσκαλος και συγγραφέας, γνωστός με το κοσμικό όνομα Θεόφιλος Κορυδαλλέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ιατρική και φιλοσοφία στη Ρώμη.

Το 1626 διορίσθηκε από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλο Λούκαρη Σχολάρχης της τότε ιδρυθείσας Πατριαρχικής Ακαδημίας. Εκεί ενεδύθηκε και το μοναχικό σχήμα.

Προσωπικότητα με ασταθές φρόνημα, απέβαλε το μοναχικό σχήμα και μετέβη στη Βενετία όπου δίδασκε και κήρυττε σαφώς επηρεασμένος από τις λουθηροκαλβινικές ιδέες. Αργότερα μετανόησε και έλαβε συγχώρεση από τη Μ.Εκκλησία εκτιμώντας τις πολλές γνώσεις του.

Στις 14 Νοεμβρίου 1640 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Άρτης και Ναυπάκτου, αλλά για μικρό διάστημα, διότι κηρύχθηκε έκπτωτος από την Εκκλησία και καθαιρέθηκε για τις αιρετικές του απόψεις.

Πέθανε στην Αθήνα το 1650. Ο Θεόφιλος Κορυδαλλέας ασχέτως των θρησκευτικών φρονημάτων του υπήρξε ο πρώτος που εισήγαγε στην Ελλάδα τις νεώτερες φιλοσοφικές έρευνες.

Η προσωπικότητά του άσκησε τεράστια επίδραση επί της φιλοσοφικής σκέψεως και της παιδείας γενικότερα της πατρίδας του και δικαίως επέσυρε τον έπαινο πολλών και ιδιαιτέρως του Ευγενίου Βούλγαρη. Πλούσιο υπήρξε και το συγγραφικό του έργο, μεγάλο μέρος του οποίου παραμένει ανέκδοτο.