Skip to main content

Ιεράρχης λογιώτατος, γεννήθηκε στην Πάρο το 1656. Μητροπολίτης Άρτης-Ναυπάκτου έγινε το 1703 αφού πρώτα διετέλεσε επίσκοπος Σαντορίνης (1691).

Μετά από δεκαπενταετή ποιμαντορική δράση παραιτήθηκε και μετέβη στο Άγιον Όρος και στη Μονή Ιβήρων, στην οποία και αφιέρωσε την βιβλιοθήκη του και συνέταξε κατάλογο χειρογράφων και εντύπων της Μονής.

Πραγματοποίησε πολλές αγαθοεργίες.

Συνέγραψε σύντομο χρονικό από Αδάμ μέχρι του 1733, ακολουθία του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου και του Οσίου Μαξίμου του Ομολογητού, δύο παρακλητικούς κανόνες, στιχηρά και καθίσματα προς τιμήν της Θεοτόκου και απάνθισμα της χριστιανικής πίστεως, το οποίο συνέβαλε τα μέγιστα στην ενίσχυση της χριστιανικής και εθνικής συνειδήσεως των τουρκοφώνων Ελλήνων της Μικράς Ασίας.