"Μετά των δικαίων…."

01 Μαρτίου 2013

Στην αγκαλιά της ευλογημένης γης της Ιεράς Μονής Θεοτοκίου αναπαύεται από σήμερα ο π. Αθανάσιος Φακίνος.

Σε ένα έντονα συγκινησιακό κλίμα εψάλλει σήμερα το πρωί η εξόδιος ακολουθία στον ιερό ναό Αγίας Φανερωμένης προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Ιγνατίου.

Πλήθος ιερέων, μεταξύ των οποίων και ο αδελφός του μακαριστού π. Ανάργυρος Φακίνος και λαού προσευχήθηκαν για την ανάπαυση της ψυχής του αγαπητού και σεβαστού π. Αθανασίου, ο οποίος επί 40 και πλέον έτη διακόνησε ως καλός και άξιος εργάτης του Ευαγγελίου την τοπική μας Εκκλησία τόσο στον πνευματικό όσο και στο φιλανθρωπικό τομέα. Στον λόγο του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ανέφερε ότι:

Προπέμπουμε σήμερα αγαπητοί μου με ευχές και προσευχές τον πολυσέβαστο αγαπητό πατέρα Αθανάσιο, στην μόνιμη κοινή και αιώνια κατοικία μας, όπου η συνάθροιση μας επί το αυτό έχει σκοπό ακόμα να εκφράσει την ευγνωμοσύνη μας προς εκείνον αλλά και να θυμηθούμε την πορεία που είχε στο χώρο της εκκλησίας μας απλά και επιγραμματικά.

Ο μακαριστός π. Αθανάσιος Φακίνος γεννήθηκε στο όμορφο προάστιο τότε της Αθήνας το Μαρούσι. Οι γονείς του ευσεβής όπου έζησαν μαζί έως τα βαθειά γεράματά τους με πολύ αγάπη μεταξύ τους. Έζησε με άλλα 3 αδέλφια του τον Δημήτρη, τον π. Ανάργυρο και τον Παύλο.

Μια οικογένεια που μεγάλωσε με τις ευχές και τις ευλογίες της εκκλησίας μας. Ο ίδιος; Έζησε και μεγάλωσε σε ένα κλίμα χριστιανικό, ένα περιβάλλον με όμορφες οικογενειακές αναμνήσεις και στιγμές. Ακολούθησε τον δρόμο του Μακαριστού μας Μητροπολίτου Ιγνατίου Γ΄(Τσίγκρη) και του σεβαστού μας Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Ιακώβου.

Ο σεπτός ποιμενάρχης μας (Ιγνάτιος Γ΄) 17 έτη ήταν ιεροκήρυκας στην ιερά μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος, Ο Αργολίδος γέννημα θρέμμα του Αμαρουσίου, έτσι παρακινημένος από εκείνους κάνοντας υπακοή στον γέροντά του ήρθε στην Άρτα να εργασθεί και να προσφέρει στην Μητρόπολη μας.

Και, πράγματι η προσφορά του μεγάλη για μισό αιώνα. Έζησε κοντά μας με πολύ αγάπη, με θαυμαστό παράδειγμα, κληρικός που τίμησε την μεγάλη δωρεά και προσφορά του Θεού την ιεροσύνη.

Εξυπηρέτησε πολλές ενορίες, όπως και εδώ κοντά την Φιλοθέη. Το μοναστήρι μας στο Θεοτοκιό, στην Φανερωμένη εδώ για χρόνια έτρεχε με τον Δεσπότη μας πολλές φορές στις δύσκολες περιοδείες του οποίου ήταν ένα στήριγμα. Αλλά και στην Μητρόπολή μας, ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος με απλότητα, με αγάπη, με καλοσύνη, με ανεκτικότητα, με το έξυπνο χιούμορ που πάντα τον διέκρινε ήταν κοντά στους ιερείς.

Βοήθησε στα κατηχητικά σχολεία καθώς και στις κατασκηνώσεις όπου η πρώτη μας εμπειρία ήταν συγκλονιστική ως λαϊκού. Πάνω από όλα στήριζε για χρόνια εκατοντάδες ψυχές εκτάκτως αλλά και μόνιμα κάτω από το ιερό πετραχήλι του ως Πνευματικός. Δεν έδιωχνε κανένα όλους τους οικονομούσε και τους βοηθούσε με πολλά και μεγάλα προβλήματα ατομικά –οικογενειακά, εκεί νύκτα και ημέρα αγωνίζονταν.

Ως άνθρωπος πολλές φορές εγόγγυζε, αισθανόταν αδυναμία, με φώναζε το βράδυ και μου έλεγε ότι πρέπει να εξομολογηθεί.

Δεν άφηνε μέσα του να καλλιεργηθεί οποιαδήποτε πικρία, αγανάκτηση, δυσπιστία, ολιγοπιστία ήθελε να εξομολογηθεί και τους τελευταίους λογισμούς του.

Όλοι μας σήμερα αισθανόμαστε πικρία και θλίψη καθώς τον αποχαιρετούμε, αλλά όμως οι χριστιανοί δεν μένουμε εκεί για κάτι που είναι φυσικό και ανθρώπινο, έχουμε καρδιά, πονάμε, αγαπάμε συνδεόμαστε με τους ανθρώπους μας και έτσι πρέπει να είμαστε δεμένοι μεταξύ μας όμως, μαζί με τον αναστάντα Κύριό μας περιμένουμε την ώρα να ζήσουμε αιώνια.

Τέλος μετέφερε τις ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Ιακώβου ο οποίος λόγω ασθενείας δεν μπόρεσε να παραβρεθεί.

Ο αδελφός του π. Ανάργυρος Φακίνος ευχαρίστησε εκ μέρους της οικογενείας την Διευθύντρια του Γηροκομείου κ. Νίκη Λένη, τον Σεβασμιώτατο και τους ιερείς που τόνισε ότι εάν δεν είχε αυτή την φροντίδα θα είχε ζήσει λιγότερα έτη.

Μετά την εξόδιο ακολουθία η σορός του μακαριστού π. Αθανασίου μεταφέρθηκε στην Ιερά Μονή Θεοτοκίου όπου και ετάφη.